Şair Təbrizli Saib Qəndəhar qələbəsinə (1649) həsr etdiyi şeirində II Şah Abbası “sahib-qıran” adlandırır:
“İkinci Şah Abbas, Sahib-qıranın təzahürü
komandirlərə qarşı böyük cihadda qalib oldu.
Bir daha hindistanlı qarğaların lələklərinin və qanadlarının altından
İslamın yumurtası günəş kimi peyda oldu.
Şah bayraqları kimi qala komandirlərinin də üzləri ağardı,
Hindistanlıların hamısı bir anda saralıb utandı.
Heç bir rəng qaradan daha alçaq olmasa da,
Uçuşlarında sarı üzlü o qara adamlara qalib gəldilər”.
Moğol-Səfəvi müharibəsi təkcə cihad adlandırılmır, o, daha çox alçaq nəfsə qarşı mənəvi mübarizə kimi başa düşülən “böyük cihad”dır.
Və burada Şah Abbas xoşbəxt astral birləşmənin sahibi və dünyanın ağası olan əsl Sahib-qırandır”.
Supriya Gandhi, “The Emperor Who Never Was Dara Shukoh In Mughal India”.
Ramil Əkbərov
