Daşnak Vahramın Basarkeçərdə etdiyi qırğınlar haqqında sitatı internetdə yaqin ki görmüsünüz, ancaq həmin əsərin orijinalını tapmaq olmurdu. Şəxsən məndə elə düşünürdüm ki, həmin jurnal artıq yox olub.
ANCAQ! Axır ki, uzun axtarışlar öz bəhrəsini verdi.
Daşnak zabiti Vahram yazırdı:
“Mən Basarkeçərdə türk əhalisinə qarşı, heç kimə fərq qoymadan olmazın divan tutdum, ancaq bəzən gülləyə heyfim gəlirdi. Axı, bu itləri qırmaq üçün ən yaxşı vasitə odur ki, hər bir döyüşdən sonra sağ qalanları yığıb, diri-diri quyulara doldurub üstündən də ağır daşlar qoyasan. Mən eləcə də elədim. Bütün kişiləri, qadınları və uşaqları diri-diri quyulara ataraq onların işini bitirdim..”
Maraqlıdır, tarixçi A.Lalayan özü də istehza ilə qeyd edirdi ki, daşnak “könüllü” dəstələri türk qadın və uşaqların, qocaların və xəsələrin məhv edilməsində xüsusi “qəhrəmanlıq” göstərirdilər.
