Rus yaziçisi A.İ.Kuprinin, 1905 ildə nəşr olunmuş “Поединок” povestində aşağidaki dialoqa nəzər salaq:
“Pavel Pavloviç, o həqiqətənmi əsl çərkəzdir? – Romaşov Vetkindən soruşdu. – Düşünürəm ki doğrudur. ERMƏNİLƏR həqiqətən bəzən özlərini çərkəz və ya ləzgi kimi qələmə verirlər.”
Regnum agentliyinin 2006-ci ilə aid xəbərdə bu cümlələr keçir:
“Strasburqun cinayət işləri üzrə məhkəməsində, şəhərin mağazasindan oğurluq edən Baqdasaryanlar ailəsinin işinə baxilmişdir. Polis tərəfindən saxlanilan zaman onlar özlərini azərbaycanli kimi qələmə verdilər.
Ailənin Azərbaycan vətəndaşi olmadiği və hətta azərbaycan dilini bilmədiyinə görə, onlara məhkəməyə yalan ifadə verdikləri üçün daha bir cinayət işi açildi. Maraqlidir ki, Baqdasaryanlar ailəsinin məhkəməsindən iki gün əvvəl, yenə də 3 Ermənistan vətəndaşi oğurluq üstündə həbs olunmuşdur. Bu dəfə isə onlar özlərini gürcülər kimi qələmə verərək, polisləri çaşdirmaq istəyirdilər.”
Yuxaridaki yazida göründüyü kimi, təsadüfi deyil ki, ermənilər hansısa bir cinayət üstündə yaxalandiqlari zaman və ya öz çixarilarina çatmaq üçün daha güclü və nüfuzlu bir cəmiyyətin bir hissəsi olmaq istədikdə, özlərini azərbaycanlı və ya Qafqaz xalqlarının digər nümayəndələsi kimə qələmə verməyə çalişirlar. Bunula onlar bizləri pis üzdə göstərməklə, özlərini təmizə çixarmaq istəyirlər. Gördüyümüz kimi, bu ermənilərdə artıq genetik səviyyədədir.
Məsələn, Gürcüstan müstəqillik qazandıqdan sonra bir çox ermənilər soyadlarının sonluqlarini gürcü dilinə uyğun -dze və -şviliyə dəyişdilər.
Bu nədir natamamliq kompleksi? Düşünürəm ki, həmişəki kimi səssizcə öz çixarilarina və saxta “böyük ermənistan” ideyasinin gerçəkləşməsi naminə maskalanaraq, digər xalqalri mənfi obrazda göstərməklə , özləri haqqında hər zaman müsbət rəyin olmasina çalişirlar.
