Təsəvvür edin! Yeni erməni ədəbiyyatının və onun ədəbi dilinin banisi Xaçatur Abovyan yazırdı ki, erməni məclisləri sazsız keçmirdi. Özüdə Azərbaycan dilində!
“Hər dəfə qonaq gedəndə, şəhəri gəzəndə diqqətimi və düşüncələrimi insanların ən çox heyran etdiyi şeylərə yönəldirəm. Hər dəfə kor aşığın insanlarda necə səmimi heyranlıq doğurduğunu görürdüm. Hansısa məclis, ziyafət sazsız olarmı? Onlar türkcə (azərbaycanca red.) danışırdılar və əgər onları başa düşmürdülərsə də, sadəcə olaraq bu gözəl atmosferə qərq olurdular”.
X.Abovyan, Ermənistan yaraları.
