İranlılar (qızılbaşlar), Qəndəhar əfqanları ilə müqayisədə mədəni xalqdırlar. Dünyanın heç bir yerində insan təbiəti bu qədər qəzəbli deyildir (əfqanlılar nəzərdə tutulur).
Onlar tərəfindən istismara məruz qalan qadınlar onlardan qaçırdılar və həmişə bir quyunu bir əfqanlıdan daha üstün tuturdular. Və belə bir vəziyyətə məruz qalmaqdansa, əfqanlı ilə qətiyyətlə silahsız mübarizə aparan bir qadın gördük. O (kişi) qılıncını qaldırdı və qadını vurmağa hazırlaşırdı. Qadın 2 funt ağırlığında və çox böyük qızıl bilərzik olan qolunu qaldırdı, qılınc zərbəsi qolbağın üzərinə düşdü və qadın digər brasleti ilə kişiyə zərbə enirərək onu yaraladı; digər qola zərbə və eyni hal, üçüncüdə yazıq qadın çox yorğun və halsız qaldı.
Onu bir möcüzədən başqa heç nə xilas edə bilməzdi və o möcüzə qəfildən gəldi.Üçüncü vuruş anında Qızılbaş keşikçilərindən biri olan bir iranlı, addımlarını sürətləndirərək qışqırdı: Mərhəmətli Allahın adı ilə! və bir zərbə ilə Əfqanlının başını çiyinlərindən uçmağa məcbur etdi. Heç vaxt evindən çıxmayan və heç vaxt bir küçəyə ayaq basmayan zavallı qadın hara getdiyini bilmədən yürüdü və axşam ərini və ailəsini tam heyətdə tapmaq qismət oldu.
(The Sëir Mutaqherin or review of modern times: being an history of India, from the year 1118 to the year 1194, of the hedjrah…Vol. III. ― Calcutta: R. Cambray & Co., 1902, pp. 349—350.)
